Όπως για όλα τα νοσήματα, έτσι και για τις Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος, στο διαδίκτυο υπάρχει τεράστια προσφορά πληροφορίας. Αλλά πια “θεραπεία” είναι η ιδανική και επιστημονικά τεκμηριωμένη;
Η μοναδική διαθέσιμη, έως στιγμής, θεραπεία είναι η πρώιμη διάγνωση και η πρώιμη παρέμβαση με προγράμματα τροποποίησης της συμπεριφοράς.
Η συμπεριφορική παρέμβαση δεν είναι τίποτα άλλο από τα ειδικά προγράμματα λογοθεραπείας, εργοθεραπείας, αισθητηριακής ολοκλήρωσης και ψυχοκοινωνικής εκπαίδευσης και είναι η μόνη που υποστηρίζεται από επιστημονική έρευνα (επιστημονικές διαχρονικές μελέτες αποτελεσματικότητας), τουλάχιστον προς το παρόν. Επικουρικά στο πρόγραμμα πρώιμης παρέμβασης μπορούν να δράσουν επικουρικές μορφές θεραπείας, όπως είναι το θεατρικό παιχνίδι, η μουσικοκινητική, η θεραπευτική ιππασία κ.α.
Πολύ χρήσιμη βοήθεια για τις οικογένειες παιδιών με Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος, είναι και η συμβουλευτική οικογένειας από ειδικό Ψυχολόγο, ενημερωμένο για θέματα νευροαναπτυξιακών διαταραχών.
Αλλά πότε πρέπει να αναζητήσω τη βοήθεια του ειδικού Αναπυξιολόγου;
Ζητήστε βοήθεια όταν το παιδί σας:
• έχει καθυστέρηση επικοινωνιακού λόγου
• δεν γυρίζει στο όνομά του
• δεν ζητά λεκτικά τα αντικείμενα που επιθυμεί
• μιλά για τον εαυτό του στο τρίτο πρόσωπο
• δεν δείχνει αντικείμενα με τον δείκτη, τα οποία κεντρίζουν το ενδιαφέρον του
• δεν κοιτάζει αντικείμενα που κάποιος άλλος δείχνει
• δεν ενδιαφέρεται ή δεν παίζει με άλλα παιδιά της ηλικίας του
• αποφεύγει την βλεμματική επαφή
• δεν αντιλαμβάνεται τα συναισθήματα των άλλων ή δεν μπορεί να επικοινωνήσει τα δικά του
• ηχολαλεί- επαναλαμβάνει φράσεις, χωρίς επικοινωνιακό ενδιαφέρον
• κάνει επαναληπτικές κινήσεις, στερεοτυπικά, μονότονα
• αντιδρά περίεργα σε οσμές, ήχους, υφές, γεύσεις
• εμφανίζει σημαντικές δυσκολίες στις αλλαγές του προγράμματος
• δε παίζει συμβολικό παιχνίδι. Προτιμά να παίζει μόνο του ή παράλληλα με τα άλλα παιδιά, αλλά όχι μαζί τους
• σειροθετεί τα παιχνίδια του. Δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στις λεπτομέρειες των παιχνιδιών ή των αντικειμένων
• δεν αναγνωρίζει το κοινωνικό πλαίσιο
• χάνει δεξιότητες που είχε προηγουμένως κατακτήσει.
Συζητήστε για την ψυχοκινητική ανάπτυξη του παιδιού σας με τον παιδίατρο σας.
Ενημερωθείτε! Δράστε άμεσα!
