Συχνά συναντάμε παιδιά τα οποία αρνούνται να φάνε αρκετές καθημερινές τροφές ή να δοκιμάσουν καινούριες, ενώ πιο συχνά επιλέγουν να αποκλείσουν τα φρούτα και τα λαχανικά… !
Σε παιδιά ηλικίας 2-4 ετών είναι πολύ φυσιολογικό να συμβαίνει αυτό, αλλά συναντάται και σε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας.
Πρώτα απ’ όλα, όσο γίνεται…ψυχραιμία! H αγωνία σας μεταφέρεται στο παιδί και εντείνει τη κατάσταση. Σε μια πρόσφατη ανασκόπηση, δημοσιευμένη στο περιοδικό Appetite συμπεραίνεται ότι υπάρχουν ακόμα πολύ λίγες μελέτες όσον αφορά στο αν υπάρχει επίδραση της επιλεκτικής αυτής διατροφής στην ανάπτυξη του παιδιού και την υγεία του. Για παράδειγμα, παιδιά που καταναλώνουν λιγότερες φυτικές ίνες έχουν πιο συχνά δυσκοιλιότητα. Αρχικά ο παιδίατρος θα μας πει εάν το παιδί μας μεγαλώνει σωστά, στο βάρος και στο ύψος. Εάν ναι, τότε σημαίνει ότι παίρνει όση ενέργεια και πρωτεΐνες χρειάζεται και δεν έχουμε θέμα υπολειπόμενης ανάπτυξης, συνεπώς μπορούμε να πάρουμε το χρόνο μας δοκιμάζοντας κάποιες στρατηγικές.
1. Έκθεση στη καινούρια τροφή 15-20 φορές πριν αποφασίσετε ότι δε τη τρώει.
Ένα παιδί πρέπει να εκτεθεί και να δοκιμάσει έστω και μια πιρουνιά από μια καινούρια τροφή τουλάχιστον 15 φορές μέχρι να εκπαιδευτεί η γεύση του σε αυτή. Έρευνα σε 3000 παιδιά, έδειξε ότι όσοι τάιζαν το παιδί κατέληξαν με μόλις 3-5 φορές που το εξέθεσαν στις καινούριες τροφές ότι το παιδί είναι δύσκολο στο φαγητό, ενώ είναι φυσιολογικό να μη τις δεχθεί από την αρχή!
2. Τρώτε εσείς αυτές τις τροφές; Σας βλέπει να τις τρώτε;
Στοιχεία δείχνουν ότι τα παιδιά επηρεάζονται πολύ από το τι τρώνε οι γονείς. Μια εικόνα είναι όσο χίλιες λέξεις! Προσπαθήστε τουλάχιστον τέσσερα γεύματα την εβδομάδα, να τρώτε όλοι μαζί ή τουλάχιστον ο ένας γονιός με το παιδί. Tα ίδια φαγητά για όλους, χωρίς εξαιρέσεις!
3. Σταθερές ώρες γευμάτων και ενδιάμεσων snack.
Υπάρχουν ώρες που τρώμε και ώρες που δε τρώμε. Αν τα παιδιά φάνε πολύ λίγο σε ένα γεύμα, είναι πολύ πιθανό ότι θα πεινάσουν στο επόμενο γεύμα ή snack. Καλό είναι να μην προσφέρετε έξτρα φαγητό στα μεσοδιαστήματα, εκτός από το προγραμματισμένο.
4. Περιορίστε τη κατανάλωση μεγάλης ποσότητας υγρών και αποφύγετε να προσφέρετε χυμό ή γάλα ενδιάμεσα από τα γεύματα, κόβουν την όρεξη!
5. Παρουσιάστε τη καινούρια τροφή στο πιάτο σε μικρή ποσότητα, μαζί με άλλες που ξέρετε ότι τρώει.
6. Στα μικρά παιδιά 2-3 ετών είναι πολύ φυσιολογικό να περνάνε διατροφικές φάσεις. Μπορεί για συνεχόμενες εβδομάδες να τρώνε 1-2 τροφές σχεδόν αποκλειστικά ή ένα μεγάλο γεύμα το πρωί ή το μεσημέρι και μετά ελάχιστα. Δεν πειράζει. Προσφέρετε υγιεινές τροφές κατά τη διάρκεια της ημέρας και το παιδί θα διαλέξει τι και πόσο θέλει. Ως την ηλικία των 3 ετών είναι έμφυτη η ικανότητα του αυτοπροσδιορισμού της ποσότητας του φαγητού, που το παιδί χρειάζεται να καταναλώσει. Τα ίδια ξέρουν! Στις μεγαλύτερες ηλικίες επηρεάζονται περισσότερο από το περιβάλλον.
7. Δημιουργείστε θετικό κλίμα, με τη τηλεόραση κλειστή και συζητείστε για κάτι άλλο επιθυμείτε, εκτός από το φαγητό.
8. Αποφύγετε να μαγειρέψετε δεύτερο φαγητό, θα φάει από ότι υπάρχει ήδη στο τραπέζι.
Για παράδειγμα αν το γεύμα ημέρας είναι τα φασολάκια, που δε τα τρώει, θα υπάρχει στο τραπέζι και μια σαλάτα, ψωμί ολικής άλεσης και τυρί και ας πάρει όσο θέλει από αυτά. Καλό είναι να μη συνηθίσει ότι θα φτιάχνετε επί παραγγελία άλλο ιδιαίτερο φαγητό, για το ίδιο.
9. Δοκιμάστε με τις ηλικίες 5-10 ετών να διαλέξετε μαζί κάποια λαχανικά και φρούτα και το ίδιο το παιδί να σας βοηθήσει στο πλύσιμο και στην προετοιμασία τους (ανάλογα με την ηλικία πάντοτε προσοχή με τα αιχμηρά αντικείμενα). Είναι πιο πιθανό να δοκιμάσουν κάτι που έχουν διαλέξει και ετοιμάσει τα ίδια!
