Το στρες ορίζεται ως η κατάσταση της απειλούμενης ή αντιλαμβανόμενης ως απειλούμενης ομοιόστασης και συνδέεται με την ενεργοποίηση συστημάτων που εδράζονται κυρίως στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα (ΚΝΣ) και αλληλεπιδρούν με την περιφέρεια.
Η εμβρυϊκή, η παιδική και η εφηβική ηλικία αποτελούν περιόδους συνεχών σωματικών και ψυχολογικών αλλαγών και είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στην επίδραση των στρεσσογόνων ερεθισμάτων, είτε σε οξεία, είτε σε χρόνια βάση. Η χρόνια απορρύθμιση του συστήματος στρες μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα μόνιμες, μη αναστρέψιμες, μεταβολές στην ανάπτυξη και τη συμπεριφορά, στο μεταβολισμό, στην άμυνα του οργανισμού, στην αναπαραγωγή και στη λειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος.
Η κατανόηση των μηχανισμών του στρες, που σχετίζονται με την παιδική παχυσαρκία και οδηγούν σε πιθανές μεταβολικές διαταραχές, μπορεί να οδηγήσει σε πιο αποτελεσματικές στρατηγικές παρέμβασης για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας και των σχετιζόμενων με αυτή νοσημάτων.
Λέξεις κλειδιά: Παιδική παχυσαρκία, διαταραχές του συστήματος στρες, εμβρυϊκό στρες, συναισθηματικές διαταραχές
Δελτίο Α’ Παιδιατρικής Κλινικής, ΤΟΜΟΣ 65, ΤΕΥΧΟΣ 2, 2015, σελ 25-32
Για να διαβάσετε το άρθρο, πατήστε εδώ.
